Louis Andriessen (Utrecht, 1939) behoort tot de leidinggevende avant-gardisten
onder de Nederlandse componisten.
Andriessen studeerde bij zijn vader Hendrik Andriessen en bij Kees van Baren
aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, en tussen 1962 en 1964 in
Milaan en Berlijn bij Luciano Berio.
Belangrijke werken uit de laatste jaren:
De Staat, Symfonie voor losse snaren, De Tijd, De Snelheid
en De Stijl. Tijdens het Holland Festival 1989 ging de opera De Materie
in première.
Symfonieën der Nederlanden is een eendelig werk voor blaasorkest.
Het omvat zeven delen, die ieder een verschillend muzikaal thema hebben. Maar de
verbindende grondgedachte is die van hard werken, zoals het voorttrekken van een ploeg
door de vlakke Nederlandse polder hard werken is. Zwaar werk en steeds hetzelfde. Soms
een beetje ontspanning, zoals de charleston aan het eind even laat horen;
maar het blijft tobben. Het is een serieus stuk (Louis Andriessen)
In 1987 was Symfonieën der Nederlanden de muziek voor het gelijknamige
ballet van Hans van Manen.
Uitvoeringen
Bezetting
piccolo, 2 hobo, 2 fagot, esklarinet, 4 klarinet, basklarinet, altsax, tenorsax,
baritonsax, 2 cornet, 2 trompet, 4 hoorn, 3 trombone, 2 bariton, 2 tuba, esbas, besbas,
contrabas, 2 percussie, pauken .
Workers Union is een "symphonic movement for any loud sounding group of instruments".
Toonhoogtes zijn niet traditioneel genoteerd, maar weergegeven ten opzichte
van een centrale horizontale lijn, die overeenkomt met het middenregister van
elk instrument. Zoals bij meer van Andriessen's werken uit dezelfde periode,
bijvoorbeeld Hoketus, vraagt de componist om "sound dissonant, chromatic and
often aggresive". Andriessen stelt dat het werk alleen tot zijn recht komt
als elke musikus speelt met de intentie dat zijn/haar partij essentieel is;
net als in de politiek.
Uitvoeringen
Bezetting
Variabele bezetting.
Tijdsduur
15 tot 20 minuten
ABC Home