Bernard Rogers, geboren in 1893 in New York en daar ook gestorven (in 1968), was
een veelzijdig componist. Hij schreef opera's, balletmuziek, kamermuziek en
muziek voor orkest. Zo, in 1933, ook zijn Three Japanese Dances.
Op uitnodiging van Frederick Fennel, toen dirigent van het professionele
Eastman Wind Ensemble, maakte Rogers zelf een versie voor symphonic band
(de Amerikaanse naam voor een groot blaasorkest of harmonie-orkest); dat was in 1954.
- Dance with Pennons
- Mourning Dance
- Dance with Swords
Rogers schrijft in zijn toelichting dat dit stuk geïnspireerd is op de Japanse
houtsneden, in het bijzonder die van Hiroshige, Hokusai en Sharaku. Hun subtiele
kunst van het weglaten, hun elegance, de vrijheid en de vindingrijkheid die zij,
ook binnen een strak vormschema, aan de dag weten te leggen, hebben zijn bewondering
gewekt en hem ertoe gebracht deze eigenschappen in zijn muziek te imiteren. Japanse
houtsneden suggereren geen diepte, ze zijn vlak en objectief. De componist heeft
geprobeerd datzelfde te bereiken: afwezigheid van diepte, een helder coloriet,
gestaltes in de verte, verstijfde verhoudingen. Overigens liggen aan de drie stukken
geen bepaalde afbeeldingen ten grondslag; ze berusten uitsluiten op de fantasie.
In het eerste deel, Dans met de wimpels, is de klankkleur koel en helder:
jonge meisjes lopen heen en weer zwaaiend met kleurige wimpels.
Dan volgt een Rouwdans, toegedacht aan een danser in het wit. Een omvangrijke
groep slagwerkinstrumenten kontrasteert door zijn sonoriteit met een simpele
melodie gespeeld door de fluiten. Een stem op de achtergrond vertolkt het middendeel,
waarna het begin weer terugkomt.
De tekst bij het tweede deel is:
Sometimes in wintry springs,
Frost on a midnight breath,
Comes to the cherry flowers
And blasts their prime;
So I, with all my powers unused
On men or things,
Go down the wind to death,
And know no fruiting time.
De derde dans is een Zwaarddans, geïnspireerd op de heftige verwrongen
acteursportretten van Sharaku. De muziek valt op doordat de geringe melodiek overheerst
wordt door de aggressieve puls van het slagwerk.
Uitvoeringen
ABC Home