Quilt is wat we een ontspoorde opdracht zouden kunnen noemen. Want eigenlijk had ik een zeer kort stukje zullen schrijven, dat tijdens het lustrumconcert kon worden aangeboden, misschien zelfs toen al kon worden uitgevoerd. Maar ik kwam niet verder dan enkele losse vellen met noten en toen ontnamen beleidsnota's en kantoorwerk mij de rust en de tijd om verder te gaan. Inmiddels was in mijn hoofd een bonte lappendeken van ideeën onstaan en werd de wens steeds sterker nu eens niet een kort moppie de maken, maar een wat langer werk voor het ensemble dat ik zoveel jaren met zoveel plezier gedirigeerd heb. Bovendien herinnerde ik mij nog een zeer oud en nooit verwezenlijkt plan een stuk voor het UBE te schrijven met de titel Domino: vele verschillende muzikale blokjes die in wisselende formaties op elkaar aansluiten. Domino werd Quilt, dus minder verbrokkeld en kunstiger aan elkaar genaaid. Tenminste, dat hoop ik.
Daarmee is de titel van Quilt al gegeven. Een lappendeken, samengesteld uit contrasterende lapjes, oude en nieuwe lapjes, bekende en onbekende lapjes, zelfs hier een daar een herkenbaar lapje. Het is echter geen collage. Ik heb immers de prachtige Amerikaanse quilts als voorbeeld gekozen, met hun kunstige en kleurige patronen. Vele kleine onderdelen leiden weer tot een groter geheel, langs en door de bonte lapjes heen lopen verbonden banen.
Quilt is opgedragen aan Jurjen Hempel en het Utrechts Blazers Ensemble, geschreven met financiële ondersteuning van oudleden van het UBE en uitgegeven bij Donemus. (Leo Samama)